Zdrowe praktyki w walce z Covid-19
w skrócie
Eksperci w trosce
o zdrowie
Mimo ogromnego postępu w medycynie, zakażenia w placówkach ochrony zdrowia stanowią istotny problem. Potencjalnym źródłem zakażenia są głównie hospitalizowani pacjenci. Podstawowym celem profilaktyki zakażeń szpitalnych/zakładowych jest przerwanie dróg przenoszenia drobnoustrojów na wrażliwych na infekcję pacjentów i ochrona personelu przed zakażeniem nabytym w czasie wykonywania swojej pracy. Aby zapobiec przenoszeniu zakażeń i przeciąć drogi ich szerzenia należy wprowadzić odpowiednie procedury określające zasady utrzymania czystości rąk, sprzętu i środowiska. Kluczowe stają się stosowanie odzieży ochronnej czy też izolacja pacjentów i wykonywanie bezpiecznych procedur inwazyjnych. Ze względu na to, iż ogniskiem zakażenia nie zawsze jest bezpośredni kontakt z osobą chorą trzeba uwzględnić także inne drogi ekspozycji. Mówimy tu głównie o zakażeniach przenoszonych drogą pokarmową – takie ognisko może wystąpić poza placówkami medycznymi, przenoszone drogą powietrzną lub kropelkową. Istotne są także zakażenia przenoszone drogą kontaktową poprzez kontakt bezpośredni, w którym osoba zakażona styka się ze źródłem zakażenia – osobą lub przedmiotem. Źródłem zakażenia pośredniego jest kontakt pośredni poprzez narzędzia, zestawy medyczne czy też personel medyczny. Głównymi czynnikami wywołującymi liczne zakażenia są różnego rodzaju mikroorganizmy takie jak: bakterie (B) zaliczamy tu także prątek gruźlicy (Tbc), grzyby (F), wirusy (V) i spory. Należy pamiętać iż prawidłowe sprzątanie i utrzymywanie czystości a także proces dezynfekcji umożliwiają stałą redukcję mikroflory w środowisku. Zapobiega to zakażeniom wynikającym z przeniesienia drobnoustrojów ze sprzętu i otoczenia na człowieka. Obszary, na których trzeba się skupić to dezynfekcja skóry, powierzchni oraz narzędzi.
Środki dezynfekcyjne muszą wykazywać odpowiednią skuteczność działania przeciwdrobnoustrojowego. Skuteczność ta jest ściśle powiązana z określonym zastosowaniem. Precyzyjne określenie działania bójczego wiąże się z zastosowaniem prawidłowej metodyki badania. Błędne określenie aktywności preparatu może umożliwić zastosowanie preparatu o nieodpowiednich parametrach (stężenie, czas działania) i powodować wystąpienie infekcji wywołanych przez drobnoustroje poddane tylko działaniu statycznemu, co w dalszej konsekwencji może doprowadzić do selekcji szczepów opornych na preparaty dezynfekcyjne. W związku z odmiennymi wymaganiami w różnych obszarach stosowania preparatów dezynfekcyjnych, istnieją oddzielne metody badania i kryteria oceny w trzech obszarach: medycznym, weterynaryjnym oraz grupie obejmującej obszary: spożywczy, przemysłowy, domowy i instytucjonalny. W Polsce, zgodnie zobowiązującymi przepisami, badania skuteczności należy przeprowadzić uznanymi na świecie metodami, opisanymi w normach. Inną metodę można zastosować dopiero po zatwierdzeniu jej przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Preparaty dezynfekcyjne przeznaczone do dezynfekcji wyrobu medycznego podlegają wymaganiom ustawy o wyrobach medycznych. W przypadku gdy mamy do czynienia z preparatami do skóry i błonami śluzowymi niezbędne jest uzyskanie wpisu na listę produktów leczniczych w Rejestrze produktów Leczniczych.
